Adele Corradi1963'ten beri yardım eden öğretmen Don Lorenzo Milani küçük köyündeki okula BarbianaRahibin öldüğü 1967 yılına kadar Vicchio del Mugello (Floransa) belediyesinde Bu sabah 99 yaşında Floransa'da öldü9 Aralık 1924'te burada doğdu. Corradi ayrıca cildin tüm kolektif editoryal çalışmasını da takip etti “Bir öğretmene mektup“, Scuola di Barbiana adıyla imzalandı. Okulun en zor ve heyecanlı yıllarında Don Milani'nin deneyimi ve bilgisi üzerine Corradi, çalışma hayatı boyunca ortaokul öğretmeniydi 67 yaşına kadar “Non so se don Lorenzo” kitabını yayınladı (Feltrinelli, 2012). O, Don Milani'nin mektuplarının en ünlüsünün bir kopyasını adadığı “diğerlerinden farklı bir öğretmendi”.
Vefatının duyurusu şu şekilde yapıldı: Don Lorenzo Milani Vakfı İnternet sitesindeki bir açıklamayla: “Barbiana başrahibinin ve meclis üyesi ve aynı zamanda bizim için Adele'yi sevenlerin büyük ailesinin acıları etrafında toplandık öğretmenim”. Vakıf, “Adele Corradi onu daha önce seviyordu ve tüm hayatını onu periyodik suçlamalara karşı savunarak, öğretisini ve okulunu tanıtarak geçirdi” diye ekliyor.
içinde kitabı “Don Lorenzo olup olmadığını bilmiyorum” bu konuda şunları okuyoruz: “Onu savunmaya çalışmak bile bana korkunç derecede saldırgan geliyor. Don Milani kendini savunuyor. Yaptığı her şeyle. Ve yazdığı her şeyle. Ama sadece onu değil, bütünüyle okumalısınız. Vasiyetini okuduğunuzda, Tanrı'nın sevgisinin ancak yaratıklarına duyulan sevgi yoluyla görülebileceğini anlıyorsunuz: Barbiana'da insan, Don Lorenzo'nun değil, oradaki oğullarının görüşünü asla kaybetmedi. Ve ustanın çok güçlü kişiliğine rağmen hiçbir zaman psikolojik bağımlılık olmadı.”
Adele Corradi şunları söyledi: “Bana bir yedek verdilerdevlet okulundaki ilk yedek, tam olarak Borgo San Lorenzo'da. Müdür bana Barbiana'daki bu okuldan bahsetti.oğlanların olağanüstü şeyler yaptığı yer: çalıştılar, bütün gün çalıştılar.” Bu yüzden o okulu ziyaret etme arzusu duydu ve Barbiana'ya ilk kez vardığında Don Milani, her zaman olduğu gibi öğleden sonra derse şöyle başladı: gazete okuyordu: “Bu okulu tanımak istedim çünkü orada hiçbir şey yapmak istemeyen çocuklarla kavga ediyordum ve merak ediyordum: Bu adam bu sonuçları nasıl elde ediyor, elinde herhangi bir tarif var mı? Bir ay sonra tekrar gittim. Onlar ders yaparken ben geldim ve Dinlemek için oturdum. Yarım saat sonra çocuklara 10 dakikalık mola verildi. Don Milani bana şunları söyledi: 'Bugün geri gelmenizin özel bir nedeni var mı hanımefendi?' 'Evet' dedim – 'Sana İtalyanca yazmayı nasıl öğrettiğini sormak istedim' – çünkü okuduğum bir makalede: 'okulumuzda ilham aldığımızda yazarız. Kimse öğretmiyor.”
Bunun üzerine Adele, Don Milani'den yardım istedi ve o da o gün işe yarayacak bir yazma yöntemine başlayacaklarını söyledi: “Mario Lodi'ye mektup yazmaya başlıyorlardı. Erkeklerin mektubunda Barbiana'nın ne olduğunu anlatıyorlardı. Don'unkinde. Milani nasıl yazıldığını açıklıyor.” Adele, Barbiana'nın ekolünü takip etmeye başladı ve Don Milani, onun önemli olanın yalnızca yöntem olmadığını anlamasını istedi.. “Öğrendiğimiz şeylerden biri, başkalarının düşüncelerine saygı gösteren kolektif yazı yazmaktı. Ve böylece Barbiana'da kaldım”. Hatta kısa bir süre sonra mahalleye yakın bir eve taşındı. Sabahlarını Borgo San Lorenzo ortaokulunda, akşamları da Barbiana'da öğretmenlik yaparak geçirdi.
Corradi kendisi hakkında şunları söylemişti: “Tüm çalışma hayatım boyunca ortaokulda edebiyat öğretmeni olarak çalıştım. 67 yaşında emekli oldum. İtiraf etmeliyim ki, 'Bir Profesöre Mektup' ödülünü alan kişiyle aynı öğretmendim. Hepsini hak ettim. Barbiana'lı çocukların o öğretmene yönelttikleri suçlamalar. Bu yüzden 'Mektup'ta onaylamayacağım tek bir kelime yok. Barbiana Okulu ve Don Milani ile tanışmam hayatımda bir iz bıraktı. Kendimi hiç görmediğim gibi gördüm. Ve sadece bir öğretmen olarak değil, bir insan olarak.” (by Paolo Martini)
Vefatının duyurusu şu şekilde yapıldı: Don Lorenzo Milani Vakfı İnternet sitesindeki bir açıklamayla: “Barbiana başrahibinin ve meclis üyesi ve aynı zamanda bizim için Adele'yi sevenlerin büyük ailesinin acıları etrafında toplandık öğretmenim”. Vakıf, “Adele Corradi onu daha önce seviyordu ve tüm hayatını onu periyodik suçlamalara karşı savunarak, öğretisini ve okulunu tanıtarak geçirdi” diye ekliyor.
içinde kitabı “Don Lorenzo olup olmadığını bilmiyorum” bu konuda şunları okuyoruz: “Onu savunmaya çalışmak bile bana korkunç derecede saldırgan geliyor. Don Milani kendini savunuyor. Yaptığı her şeyle. Ve yazdığı her şeyle. Ama sadece onu değil, bütünüyle okumalısınız. Vasiyetini okuduğunuzda, Tanrı'nın sevgisinin ancak yaratıklarına duyulan sevgi yoluyla görülebileceğini anlıyorsunuz: Barbiana'da insan, Don Lorenzo'nun değil, oradaki oğullarının görüşünü asla kaybetmedi. Ve ustanın çok güçlü kişiliğine rağmen hiçbir zaman psikolojik bağımlılık olmadı.”
Adele Corradi şunları söyledi: “Bana bir yedek verdilerdevlet okulundaki ilk yedek, tam olarak Borgo San Lorenzo'da. Müdür bana Barbiana'daki bu okuldan bahsetti.oğlanların olağanüstü şeyler yaptığı yer: çalıştılar, bütün gün çalıştılar.” Bu yüzden o okulu ziyaret etme arzusu duydu ve Barbiana'ya ilk kez vardığında Don Milani, her zaman olduğu gibi öğleden sonra derse şöyle başladı: gazete okuyordu: “Bu okulu tanımak istedim çünkü orada hiçbir şey yapmak istemeyen çocuklarla kavga ediyordum ve merak ediyordum: Bu adam bu sonuçları nasıl elde ediyor, elinde herhangi bir tarif var mı? Bir ay sonra tekrar gittim. Onlar ders yaparken ben geldim ve Dinlemek için oturdum. Yarım saat sonra çocuklara 10 dakikalık mola verildi. Don Milani bana şunları söyledi: 'Bugün geri gelmenizin özel bir nedeni var mı hanımefendi?' 'Evet' dedim – 'Sana İtalyanca yazmayı nasıl öğrettiğini sormak istedim' – çünkü okuduğum bir makalede: 'okulumuzda ilham aldığımızda yazarız. Kimse öğretmiyor.”
Bunun üzerine Adele, Don Milani'den yardım istedi ve o da o gün işe yarayacak bir yazma yöntemine başlayacaklarını söyledi: “Mario Lodi'ye mektup yazmaya başlıyorlardı. Erkeklerin mektubunda Barbiana'nın ne olduğunu anlatıyorlardı. Don'unkinde. Milani nasıl yazıldığını açıklıyor.” Adele, Barbiana'nın ekolünü takip etmeye başladı ve Don Milani, onun önemli olanın yalnızca yöntem olmadığını anlamasını istedi.. “Öğrendiğimiz şeylerden biri, başkalarının düşüncelerine saygı gösteren kolektif yazı yazmaktı. Ve böylece Barbiana'da kaldım”. Hatta kısa bir süre sonra mahalleye yakın bir eve taşındı. Sabahlarını Borgo San Lorenzo ortaokulunda, akşamları da Barbiana'da öğretmenlik yaparak geçirdi.
Corradi kendisi hakkında şunları söylemişti: “Tüm çalışma hayatım boyunca ortaokulda edebiyat öğretmeni olarak çalıştım. 67 yaşında emekli oldum. İtiraf etmeliyim ki, 'Bir Profesöre Mektup' ödülünü alan kişiyle aynı öğretmendim. Hepsini hak ettim. Barbiana'lı çocukların o öğretmene yönelttikleri suçlamalar. Bu yüzden 'Mektup'ta onaylamayacağım tek bir kelime yok. Barbiana Okulu ve Don Milani ile tanışmam hayatımda bir iz bıraktı. Kendimi hiç görmediğim gibi gördüm. Ve sadece bir öğretmen olarak değil, bir insan olarak.” (by Paolo Martini)